Syndrom Oszusta - gdy sukces nie satysfakcjonuje

Osoba zmagająca się z syndromem oszusta po osiągnięciu sukcesu czuje, ze na niego nie zasługuje i obawia się, ze ktoś wkrótce „zdemaskuje” prawdziwy brak kompetencji.

Syndrom oszusta charakteryzuje się:

• trudnościami w przyjmowaniu pochwał

• niepewnością

• brakiem wiary w siebie

• oczekiwaniem na porażkę

• nadmiernym perfekcjonizmem

• niska samooceną

• stałym poczuciem lęku

Jak odróżnić zmęczenie od wypalenia zawodowego?

Zmęczenie i wypalenie zawodowe to dwa różne stany. Umiejętność rozpoznawania objawów i odpowiedniego reagowania może pomóc Ci uniknąć wypalenia zawodowego. Sprawdź, co możesz zrobić, aby pomóc sobie już teraz!

Przeczytaj artykuł

Od osób, które zmagają się z syndromem oszusta możemy usłyszeć:

• „Tak naprawdę to miałem/am szczęście/udało mi się”

• „Nie zasłużyłem/am na awans”

• „Mój sukces to nic wielkiego”

• „Nie jestem tak zdolny/a jak wszyscy myślą”

• „To, ze wygrałem, to czysty przypadek”

• „Ktoś musiał się pomylić dając mi nagrodę/premię"

Choć syndrom ten może dotknąć każdego, niezależnie od doświadczenia czy poziomu kariery zawodowej, jest szczególnie powszechny wśród osób o wysokich osiągnięciach. Syndrom oszusta nie jest oficjalną jednostką chorobowa, a raczej zestawem objawów, takich jak chroniczne poczucie zwątpienia, nadmierny perfekcjonizm czy trudności w przyjmowaniu komplementów. Istnieje wiele czynników, które mogą przyczyniać się do rozwoju syndromu oszusta. Mogą to być wysokie oczekiwania społeczne, niska samoocena, presja w pracy, perfekcjonistyczne skłonności czy porównywanie się do innych.

Wyróżnia się 5 typów osób z syndromem oszusta:

1. Perfekcjonista - jeśli zawsze jesteś niezadowolony z jakości swojej pracy, uważasz ze coś może być zrobione lepiej, sprawdzasz wszystko 20 razy, być może cierpisz na syndrom oszusta w typie „perfekcjonista”. Poprzeczka każdego Twojego zadania zawieszona jest nierealnie wysoko i przez niemożność wykonania zadania, znajdujesz „dowód” na brak wiedzy czy odpowiednich umiejętności.

2. Superbohater - najczęstszy typ syndromu impostora. Jeśli cierpisz na ten typ syndromu, uważasz, ze musisz zrobić więcej niż inni ludzie, bo tylko wtedy udowodnisz wszystkim swoją kompetencje. Pracoholizm jest maską, która stosujesz, aby ukryć swoją niepewność.

3. Ekspert - stale się doszkalasz, czujesz potrzebę uczenia się, zdobywania wiedzy, ponieważ uważasz, ze tylko będąc ekspertem jest się kompetentnym. Osoby cierpiące na ten typ bardzo często nie chcą stosować wiedzy w praktyce, ponieważ obawiają się pomyłki i zarzutu, ze czegoś nie wiedzą.

4. Urodzony geniusz - jeśli czujesz pewność tylko w obszarach, w których łatwo i szybko udało Ci sie osiągnąć cel, to prawdopodobnie cierpisz na ten typ syndromu impostora. Jeśli opanowanie jakiejś umiejętności wymaga czasu, osoba z tym typem syndromu, czuje sie zawstydzona i niekompetentna.

5. Solista - jesteś zbyt dumna/y, aby poprosić o pomoc? Boisz się, ze po sięgnięciu po pomoc czy zadaniu pytania, ktoś odkryje Twój „brak wiedzy”? Osoby cierpiące na ten typ syndromu oszusta wolą wycofać się i poradzić samemu, niż narazić się na „zdemaskowanie”.